ปรือๆ ตา
อย่าไปเค้นภาพ อย่าไปเน้น ให้นึกอย่างนุ่มนวล แล้วก็ผ่อนคลาย ทำใจให้ใส ๆ เย็น ๆ เกิดเราเผลอไปเน้นภาพ เราก็เผยอเปลือกตาขึ้นมานิดหนึ่งเหมือนเราปรือๆ ตา แล้วก็เริ่มต้นใหม่อย่างง่ายๆ โดยไม่เสียดายสิ่งที่เราได้เคยเห็นมาก่อน และก็เริ่มต้นใหม่ ค่อยๆ นึก นิ่งๆ นุ่มๆ เบาๆ สบายๆ
๒ มกราคม พ.ศ. ๒๕๕๔
หนังสือง่ายแต่ลึก ๑
