หมั่นตรึก หมั่นนึก
“ตรึก” ก็คือการแตะใจไว้กลางกายอย่างเบาๆ สบายๆ ไม่ได้แปลว่ากดใจหรือเน้น คือแค่ทำนิ่งๆ เบาๆ ที่กลางกาย ไม่ใช่ว่าเน้นหนัก แต่ว่านิ่งแน่น นิ่งเฉย ๆ ตรึกไปเรื่อย ๆ
แต่เวลาลืมตานี่อยากแนะนำว่า ให้นึกเป็นภาพเอาไว้ จะเป็นดวงใส องค์พระใส ๆ หรือพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ ของเราอย่างใดอย่างหนึ่งก็ได้ เพราะว่าเราลืมตาดูวัตถุภายนอก มันก็ต้องมีภาพภายในที่จะให้เรานึกถึง ไว้เป็นที่ยึดที่เกาะของใจ แล้วก็ควรทำทุกสถานที่ ไม่ว่าในห้องนํ้า ห้องส้วม กำลังจะขับถ่ายปัสสาวะ อุจจาระก็ทำได้ ไม่บาป แถมได้บุญด้วย เพราะว่าเป็นทางมาแห่งกุศล เท่ากับว่าเราไม่ปล่อยเวลาให้ว่างเปล่า
๑๔ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๗
หนังสือง่ายแต่ลึก ๑
