เรียนรู้สู้มะเร็ง (๓)
แม้สังขารจะไม่อำนวย กำลังป่วยไข้ด้วยโรคภัยที่ร้ายแรง
แต่ก็สู้กำลังใจที่เข้มแข็งแน่วแน่ที่จะฝึกใจให้หยุดนิ่ง
ในที่สุดก็เอาชนะทุกขเวทนานั้นได้
ใจอยู่เหนือทุกขเวทนา
ใจหลุดจากสังขารแห่งความทุกข์ทรมาน
หยุดนิ่งเข้าถึงแสงสว่างภายใน
และในที่สุดก็ได้เข้าถึงองค์พระธรรมกายในตัว
ความสุขก็พรั่งพรูออกมา
จนลืมไปว่า ตัวเองเจ็บไข้ได้ป่วย
ลืมไปว่า จะมีชีวิตอยู่ในโลกนี้อีกไม่นาน
๕ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๔๕