หมั่นนึกทบทวนถึงบุญเก่าๆ
ที่เราได้กระทำผ่านมา...
นึกแล้วใจจะได้ชุ่มชื่น
อย่าไปนึกถึงสิ่งที่ทำให้ใจเราขุ่นมัวหรือแหนงใจ
ไม่ว่าคน สัตว์ สิ่งของ ที่ทำให้ขุ่นมัว
หรือการกระทำด้วยกาย ด้วยวาจา ด้วยใจ
ที่นึกแล้วมันแหนงใจ นึกแล้วไม่สบาย
...ก็อย่าไปนึก
ให้นึกถึงแต่สิ่งที่ทำให้เราสบายใจ
ใจใส ใจสะอาด ใจดี
อย่างนี้เรียกว่า สั่งสมอารมณ์ดี
๒ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๔๖