หมั่นตรวจตราดูว่า
เรายังมีสิ่งที่จะต้องปรับปรุงแก้ไขตนเองอะไรบ้าง
ให้ดีเพิ่มขึ้นทุกวันทุกคืน
เพราะเรามีเวลาจำกัด เหลือเวลาไม่มากแล้ว
จะต้องเก็บเอาความดี
ทั้งทาน ศีล ภาวนา ไปให้มากที่สุด
เมื่อถึงวันสุดท้าย
ยิ้มสุดท้ายของเราจะได้สง่างาม
จากไปก็ทิ้งข้อวัตรปฏิปทา
การดำเนินชีวิตของเราให้เป็นมรดกโลก
ให้ลูกหลานได้ศึกษาฝึกฝน
เดินตามรอยของเราต่อไป
๒๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๕