ถ้าคิดถึงญาติมิตรที่เสียชีวิตแล้ว
ต้องสั่งสมบุญและอุทิศบุญไปให้
ต้องคิดว่า
๑.เรามีความตายเป็นธรรมดา เคยตายมาแล้ว และทุกคนก็ต้องตาย
๒.ร้องไห้ไปก็ไม่เกิดประโยชน์ต่อผู้ตาย และยังทำให้กายและใจเราเศร้าหมอง
๓.ต้องสั่งสมบุญทุกบุญ แล้วอุทิศบุญนั้นไปให้ผู้ตาย
บุญใหญ่ต้องทำกับเนื้อนาบุญผู้เป็นอายุพระศาสนา
อย่างนี้จึงจะถูกหลักวิชชา
๗ พฤศจิกายน พ.ศ. ๒๕๔๘
